De Vrouw ontsluierd.

Ontrafeling van de wederhelft.

Uitsluitend voor mannen.

Stuntelige, onsamenhangende, chaotische, Onhandige, onvolledige dus onvoltooide, schroomvallige en onwetenschappelijke ontleding van de vrouw.
Dit is een samenraapsel van een aantal ingevingen, ervaringen, observaties en bevindingen uit 70 levensjaren.

“Schroomvallig” schreef ik, maar toch met redelijke overtuiging daar ik mezelf als een erg goede waarnemer bestempel. Goed, waarnemer van geluid van mens en dier. Zowel van gedrag, reactie, levenswijze en manier van spreken. 

Om niet te zeer als wijsneus over te komen meen ik het best de meeste dingen in vraag te stellen, zodat het minder op blunderen of flatteren lijkt.

Zou het zo kunnen zijn, dat de Man en de Vrouw, zich moeten bewust worden van het feit dat zij beiden elk slechts een deel zijn van een oorspronkelijk enkelvoudig wezen, dat ooit zou hebben bestaan.

Het zou een wezen zijn geweest dat zichzelf bevruchtte. De mens, voortgekomen uit de hand van het Almachtig Scheppende.

Of was het gewoon een schepping, en slaaf van hoger ontwikkelde wezens van elders in de kosmos, die eveneens behoorden tot het besturingssysteem van de Universele, Kosmisch, Almachtig eeuwig Scheppende en sturende aanwezigheid?

De vrouw, beklagenswaardig of Bewonderenswaardig Wezen? Het zou een titel kunnen zijn van een boek.

Vooreerst wil ik met nadruk zeggen, dat niets vernederends of ontluisterends mag verondersteld worden in gans dit schrijven, en om een klein bewijs van mijn goede bedoelingen vooruit te werpen, bied ik de vrouw, vooraf deze kleine, schamele en povere poëtica aan.

(Altijd en tijdloos, Zij).

Lopend naar en door veld en bos, intussen inademend, de wolk van meidoorngeur en de zoetheid van de bloeiende lijsterbes, fluister ik jouw naam, als een litanie van alle heiligen, en geluk en vreugde borrelen op uit het diepe van mijn ziel.

Tussen de zoemende bijen stappend, gaan mijn gedachten naar jou uit, net als de vlijtige bijen, op zoek naar de onweerstaanbare bloemen, en brengen jouw beeltenis mee terug naar mij, waar ze trillend van gelukzaligheid binnengedragen wordt, in de korf van hoop en verlangen.

2 Onweerstaanbaar.

Steeds en steeds weer zie ik je staan, jouw weergaloos, aanbiddelijk sacrale naakt, en bovenaan, je warme, stralenrode mond, een gouden schaal, voor mij! waaruit ik hemelse zoetheid drink, door engelen uit goddelijke nectar bereid.

Het lijkt me na veel proberen, het beste dit onderwerp, dat ik wil behandelen, hoofdzakelijk in de vorm van een willekeurige lange vragenlijst te gieten.

Vragen die in de loop van veel jaren mij te binnen schoten.

Maar welke is dan de eerste vraag?

waarom beklagenswaardig? Ik ben mij ervan bewust dat wat ik hier doe, uiterst delicaat ligt. Laat het echter om te beginnen diep tot ons doordringen, dat wij, Man en Vrouw, elkaars wederhelft zijn, en vooral de betekenis daarvan. Kan het zo zijn, dat aan het begin der tijden, wij mensen, Man-Vrouw, uit een enkel lichaam bestonden?

(Hermafrodiet)?

Hadden de Goden ons waarschijnlijk zo gemaakt om te voorkomen dat er teveel tijd zou verdaan worden aan fikfakken en achter elkaar aanzitten in liefdesspelletjes?

Wij waren in de eerste plaats bedoeld om voor hen te werken.

Toen zagen de goden dat de voortplanting niet zo denderend liep. (ook Goden kunnen zich vergissen). Ze deelden de mens in twee en maakten de vrouw zo onweerstaanbaar begeerlijk, dat de geboortecijfers met sprongen omhoog gingen.

Waarom heeft de vrouw zo'n sterke behoefte aan gestreeld worden? Door handen en ogen, door complimentjes, bloemen of poëzie? Maar ook zonnestralen en lichte bries? Van waar anders dat eeuwig zonnebaden? Komt dit voort uit haar onweerstaanbaar verlangen aantrekkelijk te zijn? En waarom houdt ze dat verlangen dan weer veelal een beetje angstvallig verborgen? Is het uit vrees voor de overweldiging door de man, hetgeen daar natuurlijk meestal het gevolg van is? Zoekt ze daarom het meer vrijblijvend strelen van de zonnestralen?

Voelt ze zich te vaak gebruikt om niet te zeggen misbruikt? Maar, gebruikt ook zij niet de man, zij het op misschien heel ander terrein? Zou ze niet beter dat gevoel van seksueel gebruikt worden, kunnen omschakelen naar een gevoel van schenken? Ligt dit niet meer in de lijn van de vrouwelijke natuur?

Dat hunkeren naar streling, die behoefte aan complimentjes,

is dit niet een zoeken naar compensatie voor dat steeds weer moeten geven? Zowel lichamelijk als geestelijk?

Waar bevindt zich toch die kleine dictator die haar lichaam en geest tiranniseert, voortdurend onder dwang houdt?

Dat voortduren willen of moeten geven,

komt dit misschien voort uit o.a., een gevoel van benadeeld zijn, een gevoel van onmacht, een soort minderwaardigheidsgevoel dat iedere vrouw, bewust of onbewust meedraagt? Wie heeft er niet in zijn kindertijd een meisje horen zeggen: “Ik was liever een jongen geweest”?

Wat is daar de oorzaak van? Is de oorzaak misschien, dat de vrouw zich een speelbal weet in het grote wonderlijke natuurgebeuren. = Dit speelbalgevoel ontstaat volgens mij bij het begin van de puberteit, met de eerste menstruatie, tegelijk met het bewustzijn van haar kracht en de macht om de man te beheksen. Ze weet onbewust, dat wat ze tussen haar dijen heeft, het meest begeerde plekje op aarde is, maar weet nog niet dat dit heerlijke gevoel, binnen veertig of vijftig jaar of zelfs veel vroeger misschien zal omslaan in vaginahaat.

Zou het kunnen dat daaruit bij sommige volkeren op zeker ogenblik de vrouwenbesnijdenis is voortgekomen?

Als liefde komt tot haat, gaat het dikwijls buiten maat.

Of is het zoals sommigen beweren, dat het een gevolg is van de angst bij de mannen voor de seksuele kracht van de vrouw?

Dat speelbalgevoel bij de vrouw, wordt volgens mij nog bevestigd door de woorden van een schrijfster, waar ze haar hoofdpersonage laat zeggen: “Wat benijd ik die bestendigheid bij mannen.”

Hier past nog een fragment uit mijn theorie over de Vrouw en haar Vagina.

zou het kunnen dat er bij de vrouw een latent besef aanwezig is van het feit dat de man nu eenmaal voornamelijk op de eerste plaats belangstelling heeft voor haar vagina, (dit is nu eenmaal een van die onweerstaanbare goddelijke wetten). En is er daardoor bij de vrouw misschien een voortdurend latent minderwaardigheidsgevoel aanwezig; een gevoel dat voortdurend op en neer deint, en een dieptepunt bereikt in de premenstruele depressie? Zou het kunnen dat door dit alles de Vrouw op zeker ogenblik een vijandigheid jegens haar lichaam ontwikkeld en haar lichaam als het ware wil bestraffen door het te verminken met anorexia of zwaarlijvigheid, of het de kruiswassing te onthouden?

Zou het kunnen dat door dit alles een zekere vijandigheid jegens de man ontstaat?

De zogenaamde vrouwenemancipatie (Ik verkies dat zo te noemen) Heeft die vijandigheid alleen maar nog feller aangewakkerd. Zou het ook niet zo zijn dat zoals bij slingerbewegingen het vaak het geval is, dat ook hier de slinger te ver is door geslagen? Dat in de roes van de herovering, de man werd ontmand en door hem zijn ontzag te ondermijnen, of geheel te ontnemen, zijn streng en soms hardhandig optreden te verbieden, waardoor in de opvoeding van kinderen, het inbouwen van de noodzakelijke morele en psychische remmen geheel ontbreekt.

Het ware veel beter geweest dat er een heel andere beweging was ontstaan, namelijk een die de vrouw echt herwaardeerde. Die beweging had bijvoorbeeld veel eer de vrouw moeten laten beseffen wat voor priesterlijke rol ze bekleed wanneer ze al die dingen verricht die het leven door de almacht geschapen in stand houden, zoals het eten bereiden, de baby voeden de zieken verzorgen enzovoort.

De vrouw laten beseffen dat die Vagina die ze vaak het liefst zou vergeten, eigenlijk de gewijde poort van de kosmos is waarlangs ieder levend wezen zijn weg tot het leven moet gaan.

Die beweging had ook de nadruk moeten leggen op het feit dat elk vrouwenlichaam een heilig schrijn is waarin elk levend wezen onder de goddelijke wetmatigheid tot stand komt.

Al deze dingen zouden aan meisjes en jongens moeten worden onderwezen.

Mijn theorie over de plaats van de borsten.

Het komt er op neer = dat ik wil beweren dat heel de kosmos gestuurd wordt door het eeuwige-onweerstaanbare onmetelijke verlangen, dat in alles aanwezig is, de eeuwige hunkering, in alle zogenaamde dode materie, tot de planten en ALLE ANDERE levende wezens.

Zelfs het Eeuwig-Almachtig Scheppende kan niet weerstaan aan de almachtige kracht van dat verlangen.

In den beginne werden er twee machtige drijfveren bij alle levende wezens ingeprent, namelijk overleven (eten) en voortplanten (paren).

Toen iedereen nog opvier poten liep, was de Vagina bij de vrouwtjes zodanig in het zicht geplaatst dat er wel op hoog tempo moest worden voortgeplant.

Op zeker ogenblik ontstond er enig bewustzijn bij de beter ontwikkelde wezens. Dat bracht mee dat bij de vrouwtjes een latente ergernis aanwezig was omdat de mannen slechts belangstelling schenen aan de dag te leggen voor die onweerstaanbare opening.

Daaropvolgend ontstond bij de vrouw een zo sterk verlangen om die man te bewegen zijn aandacht wat hogerop te dwingen.

Zodoende ging de vrouw pogingen ondernemen om rechtop te lopen.

Zou het kunnen zijn dat de melkklieren die zich bij ongeveer alle viervoeters tot dan toe tussen de achterbenen bevonden veronderstel ik, zich geleidelijk, in de loop van duizenden jaren, naar boven verplaatst hebben, dit eveneens onder impuls van dat hevige verlangen van de vrouw om als iets meer dan een voortplantingsorgaan te worden beschouwd.

Hier passen misschien wel de woorden van nog een andere schrijfster: “Ik wilde liever opgroeien in het geloof dat ik later een beroemdheid zou worden dan met het idee dat ik mezelf bewest zou worden als Vagina.

Ook onder invloed van die ergernis waarover ik het al hogerop had, Heeft de vrouw gaandeweg haar vagina in een ondergeschikte positie een soort vergeethoek gedirigeerd, in en soort vergeetput geworpen.

Daardoor komt het nu dat het bij heel veel vrouwen heel slecht aankomt wanneer de man zich te direct op de vagina richt. Daarvoor is het noodzakelijk dat de man zijn actie op een terrein zover mogelijk van de vagina afgelegen aanvangt.

Hij moet als het ware dat lichaam hypnotiseren door zijn strelingen; dat lichaam geruststellen en over de vrees heen helpen dat het onbewust en diep in zich voelt voor het vooruitzicht van de lasten en ongemakken van

Zwangerschap en geboorte.

Indien de nodige tijd ter beschikking staat, kan bv. De rug als geschikte streelstartplaats beschouwd worden voor het aanvangen van het streelritueel. Let bv. Eens op de ademhaling van de vrouw, die als het ware de graadmeter is van HAAR Seksuele opwinding. Let eens op de schok die door haar lichaam gaat, tegelijk met het stokken van de ademhaling, wanneer je na langdurig strelen van de rug, eventjes zijdelings de borsten benadert.

Vrouwen beschreven het als zijnde gelijk een elektrische schok die naar beneden tot in de vagina schiet.

. Het vrouwenlichaam moetdoor dit alles losgeweekt worden van de aarde, waar het aan vast gekluisterd is door de priesterlijke taak, het leven te voeden en in stand te houden

Dit alles geld vooral voor vrouwen die na vele jaren huwelijk, de opvoeding van kinderen en allerlei beslommeringen een beetje in de sleur zijn verzand.

Gelukkig zijn er ook vrouwen met een heel sterke en gezonde seksuele drang, die het heft in handen nemen en recht op hun doel durven afgaan en zo een bron zijn van geluk en genot voor hun partners.

Maar niet enkel voor de vrouw is seks gezond voor ziel en lichaam, veronderstel ik.

Ik ben er haast van overtuigd Dat prostaatkanker minder voor komt bij mannen die regelmatig seks bedrijven of erover fantaseren, dan bv. bij religieuzen die zich aan het maagdelijke kloosterleven hebben gewijd.

Dit soort mensen verwerpen in feite eerder een belangrijke wet, ingesteld door het Allerheiligst, Almachtige Eeuwig Universeel Scheppende. Ook dit zou eens wetenschappelijk moeten worden onderzocht. Of zou dit al zijn gebeurd?

De Speelbal?

Het meisje heeft tijdens de menstruatie het gevoel, er eventjes niet meer bij te horen en onaantrekkelijk (onrein) te zijn. (zie het in afzondering gaan bij allerlei volksstammen, naar aanleiding van de maandstonden).

Kan het speelbalgevoel bij de vrouw verder misschien ook voortkomen uit het feit dat haar lichaam altijd maar weer van alles moet?

? Maandstonden krijgen,
? Gepenetreerd worden om zwanger te raken. Die vrucht moeten voeden en dragen met alles wat daarbij komt,
? de baby moet ter wereld gebracht worden.
? Dat lichaam moet melk produceren.
? Dat kind moet gevoed worden.

zij moet onbewust of bewust, voortdurend met lichaam en taal, signalen uitzenden van bereidheid tot paren waarvoor ze zich, ook weer onbewust geneert. Ze moet zich ten allen tijde op z'n voordeligst voordoen. Vandaar het telkens weer zich controleren in spiegel of winkelruit. Vandaar dat een vrouwengesprek haast nooit zal beëindigd worden zonder dat een groot deel daarvan over kleding en kapper is gegaan.

Heel vaak heb ik geconstateerd, dat wanneer een vrouw bv. aan tafel gezeten, een beetje een doorgezakte houding heeft aangenomen en ik, blind zijnde, haar met de hand aan schouder of rug aanraak, zij met een ruk overeind gaat zitten.

Ik ben er zelfs van overtuigd dat het moeten bij de vrouw tot in de kleinste cel of vezel aanwezig en werkzaam is. Zelfs zodanig dat wanneer de vrouw in een relatie regelmatig of veelvuldig wordt aangeraakt of omhelsd, alle lichaamscellen zich spontaan inspannen hun heerseres een aantrekkelijk voorkomen te geven.

Ik vraag me zelfs af of het moegelijk is dat sedert dat ik mijn vrouw de laatste tijd veel meer aanraak en knuffel dan ik vroeger deed, zij geleidelijk aan gewicht verliest en slanker wordt. Daar zou eens ernstig wetenschappelijk onderzoek moeten naar gedaan worden.

En niet enkel lichamelijk moet de vrouw van alles, ook psychisch.

Hier moet ik niet tegenstaande het besef van een menselijke afweer tegen alle vergelijking met het dier, deze vergelijking toch even doortrekken.

In mijn leven was ik vaak in de gelegenheid allerlei reacties bij vrouwelijke dieren te constateren; o.a., bij schapen, honden, poezen en kippen.

Alle vrouwelijke dieren produceren zodra de jongen zijn geboren haar nieuwe stemgeluiden. Ik heb het bij schapen zelfs kort voor de geboorte van de lammeren geconstateerd, zodat ik gewaarschuwd was voor een nakende geboorte en een oogje in het zeil kon houden. Dat geluid bij de schapen is als een aanzet van een binnensmonds blaten.

Wie kent niet het gans andere stemgeluid bij de Vrouw wanneer ze tegen de baby praat?

Wie kent niet het verschijnsel, dat schuwe bangelijke vrouwelijke wezens in een krikwekkende furie verandert wanneer haar jongen bedreigt worden? Bv. Wanneer ik met de hond in de wei ga waar schapen met lammeren staan, zullen die de hond aanvallen, terwijl ze anders op de vlucht slaan.

De poes die altijd vlucht voor een hond, doet met haar klauwen de hond jankend afdruipen. Zelfs een kip met kuikens, valt je aan en van het everzwijn is het geweten dat ze pas met jongen heel gevaarlijk zijn. Kijk dus maar goed uit vooraleer in bijzijn van de moeder, je een vinger naar haar kind uitsteekt!

De teef, wanneer men met de wijsvinger het linker dijbeen aanstoot, wend het achterlijf naar links om aan de penis tegemoet te komen. Ook bij schapen, poezen en kippen stelde ik vergelijkbare reacties vast Bij poezen bv., wanneer men de buik streelt, en daarbij de tepels aanraakt, gaan onmiddellijk de achterpoten wijd open; dit, als een reactie om ruimte te geven aan vier of vijf eventuele jongen die willen drinken.

Dus ook bij de vrouw zijn er dergelijke en vergelijkbare reacties.

Zou het kunnen dat daardoor de woorden: “erotiek, sensueel, romantiek” enz. ontstaan zijn, om al die prozaïsche waarheden te verbloemen?

Vaak heb ik me afgevraagd, waarom sommige vrouwen ‘s morgens zo kunnen talmen alvorens zich aan te kleden en in een kamerjas blijven rondlopen. Zou het kunnen zijn dat ze zolang zij niet echt aangekleed is, minder de dwingende kracht van al dat moeten voelt?

wordt de Vrouw niet ten onrechte het stempel wispelturig opgedrukt, terwijl haar veeleer een grote soepelheid moet worden toegeschreven om snel van de ene naar de andere gemoedsstemming te kunnen overschakelen.

Moeder-Kind; (voeden, knuffelen, troosten Helen en verzorgen)

Vrouw-Man; (verleiden, vrijen enz. enz...)

Wie is Vrouw? Wie is Man?

Nu wil ik nog een heel andere vraag stellen. Om te beginnen, wanneer is een mens vrouw of man?
Wat het lichaam betreft, is het een kwestie van X- en Y chromozomen. maar hoe zit dat met de geest?

We gaan er van uit dat een mens uit geest en lichaam bestaat. De Geest kan vrouwelijk zijn of mannelijk, net zoals het lichaam. maar laat me toe, hier een flinke zijsprong te maken. Men zal het een theorie noemen. Voor mij is het een vaste overtuiging. Laten we nu de vraag stellen: “leeft de geest in het lichaam, of het lichaam in de geest”? Maar eigenlijk is deze vraag van minder belang dan de vraag, of lichaam en geest altijd evenredig aanwezig zijn.

Wanneer men om zich heen kijkt merkt men gauw genoeg dat dit niet het geval is. Alhoewel alle attributen die een persoon tot vrouw bestempelen aanwezig zijn, kan de vorm van het lichaam toch uitgesproken mannelijk zijn. (brede schouders, smalle heupen) enz..

Bij het bestuderen van het Yin-yang principe, (middelpuntvliedende en middelpuntzoekende kracht) leerden we dat breedschoudermensen gestuurd worden vanuit de ruimte en breedheupmensen vanuit de aarde; Als het ware een schotelantenne naar boven of naar -beneden gericht.

Zo zien we dat bij breedschoudermensen, de activiteiten bestaan uit ijle bezigheden (Yin) zoals: kunstbeoefening, terwijl bij bredeheupmensen deze activiteiten meer aards gericht zijn(.) We leerden ook dat yin, uitwendigheid en yang inwendigheid schept. Bv. Vagina is (yang) en oefent geweldige aantrekking uit op penis, (yin)

Heet dat nu een Man-vrouw of Vrouw-man? is het mogelijk dat Vaginamensen met smalle heupen een ander soort kinderen ter wereld brengen dan die met brede heupen?

Op geestelijk niveau kan men ook iets dergelijks als man-vrouw of Vrouw-man ervaren. Vrouwen met uitgesproken cerebrale vermogens, zoals: wiskundeknobbel, technische vaardigheid enz.; mannen met uitgesproken aards gerichte eigenschappen. Men kan dus een zogenaamde heel mannelijke vrouw ontmoeten dan wel een heel vrouwelijke man, en daartussen duizenden varianten.

Maar om een beetje duidelijkheid te krijgen , stel ik voor te spreken van Vaginamens en penismens. is de Vrouw een beklagenswaardig of Bewonderenswaardig wezen?

Ik zeg: allebei. tenzij ze zichzelf herkent en erkent. En tenzij ze de man herkent en erkent en niet ten allen prijzen zijn gelijke wil zijn, zal ik haar enkel bewonderenswaardig noemen.

Bewonderenswaardig is bv., de grote soepelheid waarmee zij zich beweegt tussen emoties, omstandigheden en o.a., allerlei soms zeer verschillende facetten van het dagelijks leven. Deze soepelheid, wordt vaak en zeer verkeerdelijk als wispelturigheid of onberekenbaarheid bestempeld. deze soepelheid komt bv. sterk tot uiting, wanneer de Vrouw laveert tussen baby voeden en koesteren, ziekenzorg, huishoudelijke taken, tegemoetkomen aan ‘s mans seksverlangen en allerlei sociale bezigheden. Net zo wordt haar argeloosheid totaal verkeerd als domheid beschouwd. In combinatie met deze argeloosheid, heeft de vrouw ook nog het vermogen, iets snel uit het bewustzijn of het geheugen te wissen en zo een stevig beschermingsmiddel te vormen tegen bv., allerlei onaangename en min of meer angstaanjagende facetten van de voortplanting.

Onaangenaamheden zoals: Maandstonden, wel of niet pijnlijk, geboortepijn en zelfs verkrachting.

dit heeft de natuur zo ingericht, o.a., met het oog op die voortplanting, maar ook andere traumatische gebeurtenissen van het leven, die zonder deze wisfunctie haar het verder leven haast onmogelijk zouden kunnen maken.

Ik vraag me af, of het mogelijk Kan zijn, dat hoe meer de wereldbevolking toeneemt, hoe meer die argeloosheid verdwijnt, waardoor het geboortecijfer daalt.

Het is ook op deze wis-kunst van de vrouw, dat ik heb gerekend, om dit onderwerp aan te durven pakken.

Nog met het oog op die geheugen-wisfunctie, bij personen met een vrouwelijke geest, vraag ik me af of dit niet de oorzaak van dementie op latere leeftijd kan zijn.

zoals men behoort te weten, is de voortplanting de tweede drijfveer van het leven. Zo, moeten we het bekende gebrek aan oriëntatievermogen bij de vrouw beschouwen. dit laatste in combinatie met het overwicht in spierkracht, snelheid en strategisch inzicht van de man.

Dit alles moest in vroegere tijden beletten dat de vrouw, in de wirwar van bospaadjes, voortdurend zou kunnen ontsnappen aan de achtervolging door de hitsige man.

Er schijnt nu echter een Kosmische of Universele impuls te heersen die de verdere toeneming van de wereldbevolking wil afremmen. Ik zie daarvoor een aantal symptomen, zoals: De neiging tot mannelijk gedrag bij de vrouw, de afname van de vruchtbaarheid en potentie bij de man, toenemende abortus, de Pil, aids enzovoort.

Vindingrijk.

Wanneer een vrouw verliefd of moeder is, lijkt het wel of de hersens een bijzondere activiteit ontwikkelen die haar een grote vindingrijkheid geven.

Dat blijkt o.a., uit het gemak waarmee ze bv. bij overspel, de omgeving om de tuinkan leiden, of het voorwerp van haar liefde kan verwennen, vertroetelen, verzorgen en blij maken.

bij haar dwingende neigen tot geven hoort ook het geven van haar lichaam.

In een boek dat ik las, schrijft een vrouw: “zij is de slaaf van haar lichaam”. En ik vraag me af, of het niet mogelijk kan zijn, dat de vrouw slechts dan ten volle gelukkig kan zijn, wanneer ze zich met vreugde, fierheid, flexibiliteit en dankbaarheid in die slavernij wil storten.

Moet een Meisje - Vrouw, niet telkens in vervoering raken, wanneer ze zich van haar toverkracht bewust is? Echter weet ik ook dat er situaties zijn, waarin het Meisje of de vrouw het liefst haar begeerlijkheid zover mogelijk van zich af zou willen werpen.

daar tegenover wordt de Jongen - Man, voortdurend in verlegenheid gebracht door zijn roerganger. Neem nu bv. wanneer hij de dansvloer moet verlaten met een flinke en heel duidelijk merkbare bobbel in zijn broek, en in gebukte houding moet lopen, om zogenaamd zijn schoenlinten te strikken. Neem die brave katholieke jongens, die tijdens de mis, te pas en ten onpas met zo'n zelfde bobbel komen te zitten en daarmee naar de communiebank moeten gaan! daarentegen laat die roerganger het afweten bij bepaalde ernstige ogenblikken, waardoor men andermaal in grote verlegenheid wordt gebracht.

De Vrouw mag rustig weten dat de man niet altijd even fier is over de Gedragingen van zijn Jongeheer.

Gelukkig kan de man dit ook weer op rekening schrijven van het Almachtig Universeel, Kosmisch Eeuwig aanwezig Scheppende.

Het zij zo.

Eerherstel.

Het zou passend zijn dat de mens, met zijn latent aanwezige religiositeit, een meer verheven houding zou aannemen ten opzichte van de Penis en de Vagina, de gewijde organen in dienst van de schepping. Dat vooral de Vagina, uit haar donker en teruggetrokken bestaan, eindelijk naar voor wordt gehaald en met hoogachting in de volle aandacht tot eerherstel geplaatst wordt.

Getekend, Werner Vanneste